- γιούτα
- Φυτικές κλωστικές ίνες. Εξάγονται από τον βλαστό ειδών του γένους κόρχορος. Πρόκειται για ετήσια ποώδη φυτά ύψους άνω των 2 μ. που έχουν κυλινδρικό στέλεχος με ελάχιστους βλαστούς και μακρόστενα φύλλα. Τα μικρά άνθη τους είναι λευκά ή κίτρινα και ο καρπός τους πεντάχωρη κάψα. Στον καψοειδή, η άκρη της κάψας καμπυλώνεται και περιέχει μακρουλά σπέρματα, ενώ στον κόρχορο τον λαχανώδη η άκρη είναι επιμήκης και περιέχει τριγωνικά σπέρματα. Ο οξυγωνιώδης έχει σφαιρική κάψα. Στην Αίγυπτο, στην Παλαιστίνη και στις Ινδίες τα φύλλα του κόρχορου του λαχανώδους τρώγονται ωμά ή βραστά. Στην Ελλάδα καλλιεργείται κυρίως στη Μακεδονία και στην Κρήτη, όπου ονομάζεται μουχλιά.
Τα φυτά από τα οποία εξάγεται η γ. είναι ιθαγενή των Ινδιών, αλλά η καλλιέργειά τους έχει αναπτυχθεί στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές της Ασίας. Η συλλογή γίνεται το καλοκαίρι, με αποκοπή των βλαστών από τη βάση. Για να διαχωριστούν οι ίνες από τις ξυλώδεις ουσίες, οι βλαστοί τοποθετούνται μέσα στο νερό για να σαπίσουν. Μετά την προετοιμασία αυτή τα φυτά συσκευάζονται σε μπάλες και αποστέλλονται για επεξεργασία στις βιομηχανίες, όπου πριν καταλήξουν στα νηματουργεία, υφίστανται απάλυνση. Η διαδικασία αυτή, που παρέχει στις ίνες τη μεγαλύτερη δυνατή ευλυγισία και έχει σκοπό να διευκολύνει τις κατοπινές εργασίες, γίνεται με κατάλληλες μηχανές, εφοδιασμένες με ζεύγη κυλίνδρων με βαθιές διαγώνιες αυλακώσεις. Τη μηχανική επεξεργασία συνοδεύει μία χημική, που συνίσταται στην παραμονή μέσα σε γαλάκτωμα λιπαρών ουσιών, η οποία προσδίδει στις ίνες μεγαλύτερη ολισθηρότητα. Οι εργασίες του κλωστηρίου είναι το ξάσιμο, το τέντωμα, το καθάρισμα και ένα ελαφρύ στρίψιμο πάνω στους πάγκους με τα αδράχτια. Τα υφάσματα από γ. χρησιμοποιούνται κυρίως ως υλικά συσκευασίας.
Σχηματική απεικόνιση βλαστού του είδους κόρχορο το καψοειδές και καρπού του είδους κόρχορο το λαχανώδες· από τα φυτά αυτά προέρχεται η γιούτα.
Η τελική εργασία κατασκευής σάκων γιούτας.
Dictionary of Greek. 2013.